Á sýningu Kristínar Morthens, Að snerta uppsprettu, er áhorfandinn tekinn inn í óræðan heim þar sem samspil og samruni mjúkra forma, lita og litbrigða ráða ríkjum. Verkin fagna nýju lífi, þoku, snertingu, jörð og líkama, en Kristín vann verkin útfrá minni tilfinninga fyrir og eftir fæðingu. Þarna birtast fyrirbæri, einhverskonar líkamlegar verur, með sín eigin lögmál og fyrirheit. Þau teygja sig og beygja, grípa, fljóta um og eigast við. Tveir pólar mætast og sameinast í eina rás á meðan tíminn stendur í stað. Við sjáum augnablik umbreytinga frá fortíð til framtíðar. Það sem einu sinni var er nú annað, það sem er í dag var ekki hér áður.