Á sýningunni kannar Hulda Vilhjálmsdóttir gagnsæið með japanskri málaratækni og pappír í verkum þar sem gagnsæ tákn og myndir spretta fram.
Kjarninn í sýningunni er færni og sýn Huldu sem hefur fyrir löngu varðað sína persónulegu leið í íslenskri samtímalist. Í verkum sínum kafar hún ofan í sameiginlegan skynheim og tilfinningar alls sem lífsanda dregur og í þetta sinn beitir hún óhlutlægri, abstrakt, nálgun. Abstraktverk Huldu eru ekki jafn þekktar og mannamyndir hennar, en þau eru ekki síður heillandi og geta vakið hjá áhorfandanum jafn sterkar tilfinningar.
Sýningin er umlykjandi veröld þar sem við getum lesið abstrakt formin sem landslag og notið dansandi litanna sem Hulda töfrar fram úr pensli sínum. Hún vefur saman sterka og djúpa liti til að endurskapa flókna veröld okkar. Verk Huldu geta líka vakið okkur til umhugsunar um það hlutverk sem gagnsæi leikur í lífi okkar mannfólksins. Á sýningunni er það mýktin sem ræður og í verkunum eru styrkur og breyskleiki í fullkomnu jafnvægi. Með japanskri pensiltækni og gljúpum pappírnum undirstrikar Hulda þetta jafnvægi þar sem hún notar birtuna í myndunum til að draga fram listrænan boðskap sinn. Við þennan samruna verður til myndrænt samtal sem endurómar í sál okkar – samtal um mikilvægi gagnsæis og tengsla.
Sýningin Ég er gagnsæ er til vitnis um umbreytingarmátt myndlistarinnar, um það hvernig hún getur breytt skynjun okkar, vakið tilfinningar og kveikt samræður. Verk Huldu minna okkur á það að gefa gaum því sem er á milli hlutanna, að velta fyrir okkur mismunandi sjónarhornum og leitast við að sjá veröldina sem allt of oft er ógagnsæ og gruggug.
Texti: Regula Starmpfli
