The exhibition Resonance kannar Ingunn Fjóla Ingþórsdóttir mörk málverks og vefnaðar, þar sem verkin verða hugleiðing og tilraun til að fanga óstöðugt ástand lita.
Litir birtast á mismunandi hátt í verkunum og hafa áhrif hver á annan. Liturinn er ýmist ofinn inn í efnið eða málaður á fleti sem vísa fram eða til hliðar. Litafletir varpast á vegginn og birtast á mismunandi hátt eftir birtuskilyrðum, samspili við aðra liti og augum þeirra sem horfa.
Ingunn Fjóla veltir fyrir sér hvernig við skynjum listaverk – er það hluturinn sjálfur eða upplifunin af honum sem við skynjum? Er litur áþreifanlegur eða óáþreifanlegur – er hægt að snerta hann? Eðlisfræðilega séð eru litir ljósbylgjur með mismunandi bylgjulengdir. Við sjáum liti vegna eiginleika efna sem varpa frá sér bylgjum sem augu okkar og heilar nema. En hvaða merkingu finnum við í litum? Táknræn merking lita getur breyst eftir samhengi, menningarheimum og tímabilum. Til dæmis getur rauður litur táknað ást eða reiði eða einfaldlega stopp, allt eftir samhenginu sem hann birtist í. Litir eru afstæðir, og við finnum öll okkar eigin merkingu í litum eftir upplifun og skynjun.
