Á sýningunni skoðar Lilja Birgisdóttir plöntur og gróður og þann ilm sem þeim fylgir. Ljósmyndirnar eru nokkurs konar portrett af blómunum þar sem hún velur liti plantnanna út frá upplifun sinni á ilminum sem er af blóminu.
Í verkum sínum hefur Lilja lengi rannsakað liti og þá sérstaklega hvernig þeir breytast eftir birtu skilum og tíma dags. Hún tekur litina út, málar aðra á sem tengjast hennar eigin upplifun í návist blómsins og tengir saman sjónræna skynjun og lyktarskyn. Samhliða ljósmyndunum hefur hún gert ilm úr plöntunum sem veitir áhorfandanum innsýn í lykt plantanna og tengir okkur við efnislegan heim þeirra.
Á sýningunni má einnig sjá ljósmyndir af litlausu sólarlagi. Fjarvera litanna fær áhorfandann til að upplifa skýjagljúfur og sólarlag með öðrum hætti en í raunveruleikanum. Raunverulegir litir ljósmyndarinnar eru fjarlægðir en sameinaðir á ný í láréttum litaskala fyrir neðan ljósmyndina. Áhorfandinn fær það verkefni að nota ímyndunaraflið við að glæða ljósmyndina lit í huganum.